جراحی کیفوزاسکولیوز برای اصلاح انحنای غیرطبیعی ستون فقرات

این کیس که در ویدئو مشاهده می‌کنید خانمی هستند که به دلیل کیفوزاسکولیوز شدید، برای مدت 7 ماه قادر به راه رفتن نبوده و از مشکلات جدی در حرکت و عملکرد روزمره رنج می‌بردند. پس از ارزیابی دقیق وضعیت پزشکی و مشاوره‌های لازم توسط دکتر کیومرثی تصمیم به انجام جراحی کیفوزاسکولیوز گرفته شد. پس از گذشت تنها دو هفته از عمل، بیمار قادر به راه رفتن بدون مشکل هستند و از نتیجه عمل رضایت کامل دارند. این جراحی توانسته است انحنای غیرطبیعی ستون فقرات را اصلاح کرده و کیفیت زندگی بیمار را به طور چشمگیری بهبود بخشد.

کیفوزاسکولیوز در صورتی که به موقع درمان نشود می‌تواند به مشکلات جدی منجر شود. در مراحل پیشرفته انحرافات ستون فقرات می‌توانند عملکرد طبیعی بدن را مختل کرده و حتی باعث دردهای مزمن در نواحی مختلف بدن مانند گردن، پشت و کمر شوند. علاوه بر این اگر انحرافات به حدی شدید شوند که بر سیستم تنفسی یا عصبی فشار وارد کنند ممکن است مشکلاتی در تنفس یا کنترل حرکات بدن ایجاد کنند.

کاهش درد: جراحی می‌تواند فشار بر اعصاب و بافت‌های نرم را کاهش داده و درد ناشی از انحرافات ستون فقرات را تسکین دهد.
بهبود عملکرد حرکتی: پس از اصلاح انحنا بسیاری از بیماران قادر به انجام حرکات روزمره خود بدون مشکل خواهند بود.
افزایش کیفیت زندگی: با کاهش درد و بهبود تحرک بیماران می‌توانند به زندگی فعال خود بازگردند.
پیشگیری از مشکلات تنفسی و عصبی: اصلاح انحرافات شدید می‌تواند از فشاری که به سیستم تنفسی و عصبی وارد می‌شود جلوگیری کند.

مراقبت‌های اولیه پس از جراحی: بیمار باید در روزهای اول تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرد. داروهای مسکن برای کاهش درد و جلوگیری از عفونت تجویز می‌شود. در این دوره، استراحت کامل و پرهیز از فعالیت‌های سنگین ضروری است.
محدودیت‌های حرکتی: برای چند هفته، بیمار باید از حرکات ناگهانی و سنگین خودداری کرده و ممکن است نیاز به استفاده از بریس یا گن برای حمایت از ستون فقرات داشته باشد.
فیزیوتراپی: پس از چند هفته، فیزیوتراپی شروع می‌شود تا به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری کمک کند. جلسات فیزیوتراپی به تدریج افزایش می‌یابد.
پیگیری‌های منظم پزشکی: بیمار باید به طور منظم به پزشک مراجعه کند تا پیشرفت بهبودی بررسی و ممکن است نیاز به آزمایش‌های اضافی باشد.
زمان بازگشت به فعالیت‌های روزمره: بازگشت به فعالیت‌های روزمره ممکن است 3 تا 6 ماه طول بکشد. برای فعالیت‌های سنگین، بیمار باید از پزشک اجازه بگیرد.