درمان دیسک با لیزر (کمر و گردن) در گیلان و لاهیجان

تخصص و تجربه منحصر به فرد

دکتر عادل کیومرثی سال‌ها در زمینه جراحی‌های پیچیده مغز، اعصاب و ستون فقرات فعالیت داشته و توانسته نتایج موفقیت‌آمیزی را در درمان بیماری‌های مختلف از جمله تومورها، آسیب‌های نخاعی، دیسک‌های کمر و گردن، و اختلالات عصبی به دست آورد.

استفاده از جدیدترین تکنولوژی‌ها

با بهره‌گیری از پیشرفته‌ترین تجهیزات جراحی و تصویربرداری پزشکی، دکتر کیومرثی کمترین میزان تهاجم جراحی و بیشترین دقت را برای حفظ سلامت و بازتوانی سریع بیماران فراهم می‌کند.

رویکردی جامع و انسانی

ایشان نه تنها به درمان بیماری می‌پردازد بلکه با توجه به نیازهای فردی هر بیمار، برنامه درمانی اختصاصی، همراه با مشاوره کامل قبل و بعد از جراحی ارائه می‌دهد تا بیماران با آرامش و اطمینان کامل روند درمان را طی کنند.
اگر به دنبال یک متخصص متعهد، با دانش به‌روز و مهارت‌های فنی برجسته در زمینه جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات در گیلان و لاهیجان هستید، دکتر عادل کیومرثی بهترین جراح مغز و اعصاب در گیلان و لاهیجان بهترین انتخاب برای شماست.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت می توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس مرکز 09023224747 اقدام نمایید.

درمان دیسک کمر و گردن با لیزر یک روش کم‌تهاجمی و غیرجراحی است که در آن با استفاده از اشعه لیزر با انرژی کنترل‌شده، بخشی از ماده داخلی دیسک (نوکلئوس پولپوزوس) تبخیر می‌شود. این عمل باعث کاهش فشار دیسک روی ریشه‌های عصبی و کاهش درد ناشی از فتق یا بیرون‌زدگی دیسک می‌گردد.

کم‌تهاجمی بودن

درمان با لیزر نیاز به برش بزرگ یا باز کردن پوست و عضلات ندارد.
فقط یک سوراخ کوچک برای ورود سوزن ایجاد می‌شود، بدون آسیب به بافت‌های اطراف.
در مقاله‌ای در مجله American Journal of Neuroradiology روش کاهش فشار دیسک با لیزر از طریق پوست (PLDD) به‌ عنوان یک روش کم‌تهاجمی برای درمان بیرون‌زدگی دیسک معرفی شده است.

بدون نیاز به بیهوشی عمومی

این روش تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، در نتیجه مناسب برای افراد مسن یا کسانی که تحمل بیهوشی عمومی را ندارند.

دوره نقاهت بسیار کوتاه

برخلاف جراحی باز که ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها به طول بیانجامد، بیمار پس از درمان با لیزر معمولاً ظرف ۲۴ تا ۷۲ ساعت به زندگی عادی برمی‌گردد.
نیاز به استراحت طولانی‌مدت یا توان‌بخشی سنگین نیست.

ریسک پایین‌تر عوارض

خطراتی مانند عفونت، خونریزی، لخته شدن خون و آسیب به عصب‌ها در این روش بسیار کمتر است.
احتمال چسبندگی یا زخم‌های داخلی که در جراحی باز دیده می‌شود، در لیزر تقریباً وجود ندارد.

عدم ایجاد اسکار و زخم بزرگ

جراحی باز معمولاً اسکار قابل توجهی روی کمر بر جای می‌گذارد، اما در درمان با لیزر فقط یک جای سوزن باقی می‌ماند که خیلی زود بهبود می‌یابد.

زمان کوتاه‌تر انجام عمل

درمان دیسک با لیزر اغلب در ۳۰ تا ۴۵ دقیقه انجام می‌شود، در حالی که جراحی باز چند ساعت طول می‌کشد.

قابل انجام در کلینیک یا مراکز سرپایی

نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست و در همان روز بیمار مرخص می‌شود.

امکان تکرار درمان در صورت نیاز

اگر بیمار پس از چند سال مجدداً دچار دیسک شد، انجام مجدد لیزر ساده‌تر از جراحی باز است.

بیماران با بیرون‌زدگی خفیف تا متوسط دیسک

اگر بیرون‌زدگی دیسک هنوز به مراحل شدید نرسیده و پاره‌گی کامل دیواره دیسک رخ نداده، لیزر می‌تواند فشار داخل دیسک را کاهش دهد.

افرادی که به درمان‌های غیرجراحی پاسخ نداده‌اند

بیمارانی که با دارو، فیزیوتراپی یا استراحت طولانی‌مدت بهبود نیافته‌اند، ممکن است با لیزر نتایج خوبی بگیرند.

افرادی که درد ناشی از فشار بر عصب دارند.

در کمر: اگر MRI یا بررسی‌های بالینی نشان دهد که دیسک باعث فشار مستقیم روی ریشه عصب (مانند عصب سیاتیک) شده، لیزر می‌تواند با کاهش حجم دیسک، این فشار را کم کند.
در گردن: بیمارانی با علائم درد گردن، شانه یا گزگز دست‌ها

افرادی که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند جراحی باز انجام دهند.

برای بیماران مسن یا کسانی که مشکلات قلبی، ریوی یا زمینه‌ای دارند و قادر به تحمل بیهوشی عمومی نیستند، لیزر یک جایگزین امن محسوب می‌شود.

بیمارانی که فعالیت شغلی یا ورزشی دارند و به دنبال بازگشت سریع هستند.

چون دوره نقاهت بسیار کوتاه است، این روش برای افرادی که نمی‌توانند مدت زیادی از کار یا ورزش فاصله بگیرند، بسیار مناسب است.

افرادی که دچار درد مزمن اما کنترل‌پذیر هستند.

اگر درد بیمار شدید و ناتوان‌کننده نیست، ولی مزمن و طولانی‌مدت شده، درمان با لیزر می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را افزایش دهد.

بیماران با فتق دیسک شدید و گسترده

اگر دیسک به‌طور کامل پاره شده و ماده ژله‌ای آن به خارج از فضای دیسک نشت کرده باشد، لیزر توانایی جمع‌کردن یا ترمیم آن را ندارد.
در این شرایط، معمولاً جراحی باز یا میکروسرجری توصیه می‌شود.

افراد دارای تنگی شدید کانال نخاعی

در بیماران مسن یا دارای مشکلات ساختاری، فضای داخل ستون فقرات تنگ می‌شود.
درمان با لیزر در این موارد تأثیر چندانی ندارد و ممکن است خطر فشردگی بیشتر عصب را به‌دنبال داشته باشد.

بیمارانی با بی‌ثباتی ستون فقرات یا لغزش مهره (اسپوندیلولیستزیس)

اگر مهره‌ها نسبت به یکدیگر لغزش غیرطبیعی داشته باشند، کاهش حجم دیسک با لیزر ممکن است وضعیت را بدتر کند.

افراد با نقص عصبی پیشرفته

بیمارانی که دچار فلج عضلانی، از بین رفتن رفلکس‌ها، یا بی‌اختیاری ادرار و مدفوع شده‌اند، باید فوراً تحت بررسی جراحی قرار بگیرند.
در این موارد، درمان با لیزر ممکن است وقت‌گیر و ناکارآمد باشد.

افراد با عفونت فعال در بدن یا در ستون فقرات

عفونت می‌تواند از طریق سوزن وارد فضای دیسک شود و خطر آبسه نخاعی یا مننژیت را افزایش دهد.

بیماران مبتلا به بیماری‌های خودایمنی شدید یا ضعف سیستم ایمنی

این افراد بیشتر در معرض عوارض بعد از عمل مانند عفونت یا کندی در ترمیم هستند و باید با احتیاط بسیار بالا درمان شوند.

افرادی که دارای دیسک‌های دژنراتیو خشک‌شده (Desiccated Discs) هستند

اگر دیسک کاملاً خشک و فرسوده باشد، دیگر ماده‌ای برای تبخیر وجود ندارد و لیزر بی‌اثر خواهد بود.

درد یا ناراحتی موقت پس از درمان

بسیاری از بیماران در چند روز اول بعد از انجام لیزر، احساس سوزش، گرفتگی عضله یا درد موقتی در ناحیه کمر یا پا دارند.
این درد معمولاً خفیف است و با مسکن‌های ساده قابل کنترل می‌باشد.

عفونت در محل ورود سوزن

احتمال عفونت بسیار کم است، ولی در صورتی که شرایط استریل رعایت نشود یا بیمار دچار ضعف سیستم ایمنی باشد، این خطر وجود دارد.
علائم شامل قرمزی، تورم، تب و درد شدید موضعی است.

آسیب به اعصاب اطراف

در موارد نادر، اگر مسیر ورود سوزن یا تابش لیزر به درستی کنترل نشود، ممکن است به ریشه‌های عصبی یا بافت‌های اطراف آسیب برسد.
این اتفاق می‌تواند منجر به بی‌حسی، گزگز یا حتی ضعف عضلانی شود.

عدم پاسخ مناسب به درمان

در برخی موارد، درمان با لیزر ممکن است نتیجه‌ی مطلوبی نداشته باشد و درد بیمار به قوت خود باقی بماند یا بعد از مدتی بازگردد.
این حالت معمولاً زمانی رخ می‌دهد که بیمار کاندید مناسب نبوده یا دیسک بسیار پیشرفته بوده است.

تشکیل بافت فیبروتیک (Scar Tissue) در دیسک

در برخی افراد، پس از درمان، بدن ممکن است بافت ترمیمی اضافه تولید کند که گاهی می‌تواند خود باعث فشار روی اعصاب شود.

نیاز به درمان‌های تکمیلی یا جراحی بعدی

اگر درمان اولیه مؤثر نباشد، ممکن است نیاز به تکرار لیزر یا حتی انجام جراحی باز در آینده وجود داشته باشد.

استراحت اولیه ولی کوتاه‌مدت

استراحت نسبی و پرهیز از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت
خوابیدن ترجیحاً به پهلو یا به پشت، با زانوی کمی خم‌شده (برای دیسک کمر) یا بالش مناسب زیر گردن (برای دیسک گردن)

اجتناب از فعالیت‌های سنگین

برای ۲ تا ۴ هفته اول بعد از درمان:
اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین
خودداری از خم شدن زیاد، پیچیدن ناگهانی بدن یا گردن
پرهیز از رانندگی‌های طولانی یا نشستن پشت میز بیش از ۳۰ دقیقه بدون استراحت

پیاده‌روی سبک

پیاده‌روی ملایم روزانه (از روز دوم یا سوم به بعد) توصیه می‌شود.
هر ۱۵-۲۰ دقیقه یک‌بار نشستن یا ایستادن را تغییر دهید.
این کار به جلوگیری از خشکی عضلات و بهبود گردش خون کمک می‌کند.

مصرف منظم داروهای تجویز شده

آنتی‌بیوتیک‌ها (در صورت تجویز) برای پیشگیری از عفونت
داروهای ضدالتهاب یا شل‌کننده عضلانی برای کاهش درد و اسپاسم
استفاده از یخ در ناحیه درمانی در ۲۴ ساعت اول برای کاهش التهاب

فیزیوتراپی و تمرینات اصلاحی (با دستور پزشک)

معمولاً از هفته دوم، برنامه تمرینات ملایم فیزیوتراپی یا آب‌درمانی آغاز می‌شود.
تقویت عضلات اطراف ستون فقرات برای جلوگیری از عود دیسک بسیار مهم است.
در مورد دیسک گردن، تمرینات کششی سبک و کنترل‌شده می‌تواند کمک‌کننده باشد.

پیگیری پزشکی

ویزیت اول معمولاً بین ۷ تا ۱۰ روز بعد از عمل انجام می‌شود.
در صورت بروز علائم غیرمعمول مانند تب، درد شدید، بی‌حسی شدید یا بی‌اختیاری، فوراً به پزشک مراجعه شود.

اصلاح سبک زندگی

رعایت وضعیت درست نشستن، ایستادن و خوابیدن
استفاده از صندلی‌های ارگونومیک
کاهش وزن اضافی (اگر اضافه وزن دارید)
ترک سیگار، زیرا نیکوتین باعث کاهش خون‌رسانی به دیسک‌ها می‌شود.